καλοέργαστος

-η, -ο (Μ καλοέργαστος, -ον)

(για γη) καλοεργασμένη, καλοδουλεμένη, καλά καλλιεργημένη

νεοελλ.

(για πράγματα) αυτός που είναι εύκολος στην κατεργασία («καλοέργαστο ξύλο»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* (< επίρρ. καλά) + -έργαστος (< εργάζομαι), πρβλ. ημι-έργαστος].